Po pŏru dniach, we kerych niy bōło pogoda prziszło nazŏt słońce.
Niy blenduja już tak fest jak bez lato, ale ôd niygo promienie dali nŏs mogōm ôgrzŏć we czasie jesiynnego szpacyru, na ftori Wŏs dzisiej zabierōm.
Toż ôblyczcie se jaki fajni mantel i szczewiki a pōdźcie ôbejrzeć eli jesiyń wyglōndŏ tak jak we wierszu ôd Eichendorffa, kery przetłumaczōłach 😊
HERBST - Josef von Eichendorff
Es ist nun der Herbst gekommen,
Hat das schöne Sommerkleid
Von den Feldern weggenommen
Und die Blätter ausgestreut,
Vor dem bösen Winterwinde
Deckt er warm und sachte zu
Mit dem bunten Laub die Gründe,
Die schon müde gehn zur Ruh.
Durch die Felder sieht man fahren
Eine wunderschöne Frau,
Und von ihren langen Haaren
Goldne Fäden auf der Au
Spinnet sie und singt im Gehen:
Eia, meine Blümelein,
Nicht nach andern immer sehen,
Eia, schlafet, schlafet ein.
Und die Vöglein hoch in Lüften
Über blaue Berg und Seen
Ziehn zur Ferne nach den Klüften,
Wo die hohen Zedern stehn,
Wo mit ihren goldnen Schwingen
Auf des Benedeiten Gruft
Engel Hosianna singen
Prziszła jesiynnŏ pora,
Letni kleid ftori
zastała
Symła ze pola
A liściōw
naciepała,
Przed wiatrym
zimowym
Dŏwŏ ciepło
I chroni ziymia
tepichem kolorowym,
Ftoryj se już
zmierzło.
Widać jak idzie
bez pola
Frela gryfnŏ,
Ze dugymi wosōma
Złote nici nad
brzegōma wiyszŏ
I nuci piosynka ta:
Ej, wy kwiŏteczki moje,
Już na boki zaglōndać
niy trza,
Ej, Zawrzyjcie
płatki swoje
A ptōki we lufcie
furgajōm
Nad wiyrchōma i
jeziorōma światłymi
Aże do dalekij
przepajści se udajōm,
Ze cedrōma srogimi,
Kaj ze złotymi
skrzidłōma
Słychać ôd aniołów
śpiywanie
Nad błogosławionych
grobōma
Aże noc niy
ustanie.
