Punktym kulminacyjnym bōła wczorajszŏ suma ôdpustowŏ, na ftorej mimo dyszczu jak dycki bōło kupa ludzi i modich i starich, kerzi przijeżdajōm sam ôd lŏt.
W tyn jedyn dziyń figura św. Anny, ftorŏ mŏ ponad 500 lŏt zostŏwŏ symniyntŏ znad ołtarzŏ we bazylice i zaniyjsionŏ na puklu wiernich do groty lurdzkej na mszŏ. Tam witŏ ja muzyka ôrkestry dyntyj i tłum przielgrzimōw, kerzi prziszli św. Aniynce podziynkować za ôtrzimane łaski i projsić ô dalszŏ ŏpiyka.
Przi tej ôkazji publikujã sam mōj kolejni autorski wiersz 😊
ŁŌNCZNICZKA POKOLYŃ
We ślōnskij krajinie
Kaj Ôdra
lyniwie żynie
I las porŏstŏ
Gōra wyrŏstŏ
Na jyj wiyrchu klŏsztōr se
znejduje
A ôna Annaberg se mianuje
Drogich skarbōw sam niy znejdziesz
Ani na żŏdyn zamek
niy wlejziesz
A ôd 500 lŏt ludzie sam pilgerujōm
I do Świyntyj Anny wyśpiywujōm
Pokolyń łōnczniczki
Ślōnskygo czowieka przewodniczki
Ftorŏ go nigdy
niy ôstawi
Kej jyj swojé strŏpiynia
przedstawi
Ino nadziejã mu dŏ
Iże to wszysko swōj syns mŏ
