Piyrwsze dni listopada, to smutne i nostalgiczne dwa dni - Wszystkich Świyntich a Zaduszki.
Dni w kerych świat se na chwila zatrzimuje...
Zaglōndōmy za siebie i mōmy nadziejŏ
iże zobaczymy tich, ftorich już sam ze nami niy ma. Naszich bliskich, kamratōw
a niyrołzki cudzich, kerzy ŏdegrali ważnŏ rola we naszym życiu. Choć wiymy, iże ôdeszli to czujymy ich ôbecnojść.
Idymy na kerkhŏw ze wiyncym abo kwiŏtkōma zapŏlić świyczka a porzykać na ôd nich grobie. Wierzymy iże śmierć niy je końcym a kiedyjś jeszcze se trefnymy…
ŚWIATŁO MIGŎ NA GROBIE
Światło migŏ na grobie
Kwitnōm chryzantymy
Jako tam idzie tobie
Tygo już niy wiymy
Niy mijŏ tynksnota
Wieczni spoczynek Pōnbōczku mu dej
A ôtwōtrz ty wrota
Kej przidzie nōm ôdejść ze ziymi tyj
.jpg)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz